Przyczyną może być późne macierzyństwo. Ciąża po 35. roku życia wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nowotworu oraz ze zmianą częstości występowania nowotworów poszczególnych narządów.

Zmiany fizjologiczne zachodzące podczas ciąży utrudniają diagnostykę nowotworów. Zazwyczaj jest ona opóźniona o około 5-7 miesięcy. Wynika to z błędnego uznania objawów rozwijającego się nowotworu za zmiany adaptacyjne typowe dla ciąży. Do diagnostyki stosuje się metody typowe dla diagnostyki onkologicznej. Dodatkowo fizjologiczne i anatomiczne zmiany u ciężarnych utrudniają badanie fizykalne, a niektóre badania obrazowe są przeciwwskazane.

Leczenie kobiet w ciąży jest niezwykle trudne. Część terapii może wiązać się z niepożądanymi skutkami dla płodu. Leczenie będzie podjęte bez względu na ciążę w przypadku, kiedy jego zaniechanie zagrażałoby zdrowiu i życiu matki.

fot. ojoimages
 

Jeśli w I trymestrze ciąży konieczne jest zastosowanie chemioterapii lub radioterapii dawką powyżej 0,1-0,2 Gy zaleca się rozważenie przerwania ciąży. Taka sama sytuacja dotyczy II trymestru, z wyjątkiem sytuacji, kiedy istnieje możliwość opóźnienia leczenia do momentu osiągnięcia przez płód dojrzałości. Leczenie cytostatykami nie stanowi wskazania do przerwania ciąży. Leczenie operacyjne w pierwszym trymestrze ciąży wiąże się z 10% ryzykiem poronienia.