Różnego rodzaju czynniki zewnętrzne, zaburzają wewnętrzną równowagę w naszym organizmie. Pod wpływem czynników, które uszkadzają w jakiś sposób nasze DNA, generują się procesy naprawcze, mające na celu niedopuszczenie do powstania uszkodzeń oraz dążące do utrzymania materiału genetycznego w prawidłowej formie.
Ważne jest to, że uszkodzenie DNA może nastąpić wskutek procesów zewnętrznych jak również w efekcie działania procesów wewnętrznych. Wszelkie błędy, jakie pojawią się podczas cyklu komórkowego muszą zostać wyeliminowane przed rozpoczęciem kolejnego cyklu. Za równowagę odpowiedzialne są tu geny stabilizujące a wszelkie zaburzenia w ich strukturze bądź funkcjonowaniu, skutkują zmianami w całym genomie, w tym również w genach kodujących sygnały wzrostu i antywzrostowe.
Komórki w organizmach wielokomórkowych, w większości pozostają w fazie spoczynkowej, nazywanej fachowo G0. Dopiero w momencie otrzymania odpowiedniego bodźca komórki rozpoczynają proces podziału czyli proliferacji. Na podstawie wyników badań dróg przekazywania sygnałów, stwierdzono że istnieje klasa genów sterująca owymi podziałami. Geny te często nazywane są protoonkogenami, których dotychczas zdefiniowano w organizmie człowieka około 300.
Jedną z podstawowych cech komórek nowotworowych jest zdolność do nieograniczonych podziałów, co w praktyce oznacza albo ich ciągłą stymulację, albo ich utratę kontroli nad przekaźnictwem sygnałów do wzrostu. Możliwość niekończących się podziałów jest wynikiem uszkodzenia protoonkogenów. Uszkodzenie w genach kodujących, których ogólna nazwa to onkogeny, prowadzi do niekontrolowanej aktywacji czyli do zaburzeń w transmisji sygnałów wzrostu. Białka RAS są odbiorcami sygnały z błony komórkowej oraz głównymi przekaźnikami. Są one poddane procesowi fosforylacji przez kinazy i w ten sposób nieaktywne dotąd białko, przekształca się w biologicznie aktywną formę, która staje się zdolna do aktywowania kolejnego białka.
fot. panthermedia
Rozpoczyna się więc kaskada kinaz i za ich pośrednictwem sygnał, poprzez aktywowanie kolejnych białek, dociera do jądra komórkowego. Sygnał ten, w połączeniu z promotorem genu, zostanie odczytany i rozpoczną się procesy, które stanowić będą biologiczną odpowiedź na sygnał. Jeśli dojdzie do mutacji w białku RAS, sygnał będzie informował o stałym podziale komórkowym i tak też zostanie odczytany przez komórkę.
Białko RAS jest najczęściej występującym onkogenem, czyli najczęściej dochodzi do uszkodzeń w obrębie właśnie tego protoonkogenu. Jego mutacje stanowią około 30% wszystkich mutacji nowotworowych.[1]
