Wśród wielu metod leczenia nowotworów, m.in. radioterapii, leczenia chirurgicznego, chemioterapii, istnieje dodatkowy podział wynikający ze sposobu podawania leków. Rozróżnienie to dotyczy m.in. chemioterapii, która może być podawana dożylnie (w formie wielogodzinnych wlewów), domięśniowo (w formie zastrzyków) lub doustnie (w formie tabletek). Decyzję o tym, która z metod leczenia jest optymalna dla danego pacjenta, podejmuje lekarz, często w porozumieniu z chorym.

Dzięki rozwojowi medycyny onkologicznej, nie tylko skład chemioterapii, ale jej sposób podawania staje się bardziej nowoczesny. W praktyce nie każdą chemioterapię dożylną można zastąpić doustną, ale w raku jelita grubego, raku żołądka oraz niektórych przypadkach raka piersi - tak.

Chemioterapia doustna a dożylna

Podstawową różnicą między chemioterapią doustną a dożylną jest sposób przyjmowania leku. Chemioterapia dożylna polega na aplikacji leku w formie zastrzyku lub kroplówki. Pacjent przyjeżdża do szpitala na kontrolne badanie lekarskie i podanie leku. Zwykle trwa to kilka godzin i odbywa się na oddziale dziennym. W przypadku, kiedy konieczne jest wielogodzinne podawanie leku lub podawanie leku w krótkich odstępach czasu, pacjent jest hospitalizowany kilka dni. Chemioterapia doustna podawana jest w formie tabletek, które chory może zażywać m.in. w domu, po ustaleniu odpowiedniej dawki.

Domowe warunki leczenia zapewniają pacjentowi komfort psychiczny, a przede wszystkim wygodę i poczucie, że jego choroba nowotworowa jest jak inne schorzenia, chorobą przewlekłą, którą można leczyć w domu, zażywając regularnie tabletki. Osoba chora przyjmująca chemioterapię doustną może realizować swoje plany osobiste i zawodowe, nie tracąc czasu na wielogodzinne lub kilkudniowe pobyty w szpitalach.